D Klyynik

Ich ha für e chlyynen Yygriff in d Klyynik müese. Nüt verruckts. Aber es hed äifach müese syy.

D Aakumft
Früntligen Empfang vo zwoo nätte junge Chrankeschweschtere. Dä Aablick nimmt äim schon emool die gröbschti Angscht. Die beede Jumpfere begläite mi ufs Zimmer. Dört mues ich Stützstrümpf aaleggen und gseh dernoo uus, wie der ehemoolig russisch Balettdänzer Rudolf Chametowitsch Nurejew in syne beschte Zytte.
Ohalätz
Bime Hoor weers lätz uusechoo. Die äint vo deene zwoo hübsche Schweschtere hed, noodäm ich s Nachthemmli vercheertummen aagläit haa, ufs Bett zäigt und gsäit: «Müesed nit verschrecke. Mer häi öich e Blaschtig aanegläit». Ahaa, han ich brummlet und gfrogt, öb sii Angscht häig, ass ich ins Bett miech. «Näi, näi», säit d Jumpfere. Es chönnt aber syy, ass s noo der Operazioon an de Bäi fot afo süüfere. «Bäi? Ich wird doch an der Bruscht operiert!» D Schweschter isch root worden und hed der Blaschtig schnäll wiider ewägg gnoo.
D Apdeckere
Noo deeren erschten Überraschig han ich müesen es Dablettli neh, ass ich mii e chlyy chönn berueige. Derbyy bin ich gar nit ufgreggt gsii. Noo öbbe zwoo Stund isch die hübschi Schweschter ins Zimmer gschwäbbt – daas weer scho eenter e Grund gsii, sich ufzreege. Aso nit s Schwääbe, d Schweschter mäin ich. Es gieng loos, hed sii gsäit. Ich uf em Bett und d Schweschter as Stüürfrau, sii hed mii vor en Operazioonssaal gschoobe. Um mii umme sy zwoo anderi Schweschtere bäinelet. Die äinti hed mer d Infusioon gsetzt und die anderi hed gluegt, ass ich richtig zuedeckt bii. Won ich die, wo mit de Wulldeckene hantiert hed, froog, was sii doo miech, säit sii: «Ich bii ihri Apdeckere». Für alli die, wo nit wüsse, was en Apdecker früehner gsii isch, doo d Erkläärig: Der Apdecker isch der Waasemäischter gsii, wo die verändete Dierkörper uf de Buurehööf apgholt hed. Dir gseiet, die vom Spittel häi an alles dänkt. Sett iich d Operazioon nit überstoh, stieng d Apdeckere scho baraat.
Wiider uf em Zimmer
Joo, dir gseiet, ich ha überläbbt. Non e chly uf der Schnuuren und mit emene dicke Gorsett aa. Zum Ässe han ich e Suppen überchoo. Äigedli hätt ich aber lieber öbbis Zümpftigers ghaa. Dur d Nacht isch denn all zwoo Stund d Nachtschweschter choo. Wo sy am vieri am Moorgge, won ich äntlig gschlooffe haa, zum dritte Mool aanedüsselet isch, hed sii mii gfroggt, öb sii my gweckt häig. Ich ha se natüürlig aagloogen und gsäit näi, ich syg grad uf em Wääg gsii, go Chiirssi günne. Der nechscht Daag han ich wiider häi chönne, ha aber bi deere Souhitz allewyyl müese s Gorsett drääge.
Fääden uusenee
Noonere Wuche bin ich go d Fääde lo uuseneh. Es isch wiider die glyych Schweschter gsii. Äigedlig hätt me chönnen aaneh, ass sii mii jetz efange kennt. Nüt isch gsii. Won ich gsäit haa, sii mües die Fääde nummen under Vollnarkoosen uuseneh, isch sy wiider ganz us em Hüüsli gsii. Am Schluss häi mer – nid under Vollnarkoose – wiider zääme glacht, ass mer d Bruscht so richtig weh doo hed.