D Chündigung

Us allne Wulchen isch er gheit. Äifach gchünded häi sii iim. Derbyy hed er doch syy Aarpet allewyyl richtig gmacht. Er isch überzügt gsii, alls won äär säit, isch richtig. Nit numme daas. Er isch überzügt gsii, ass äär as Äinzigen immer rächt hed. Hinder syym Rugge hed me gchüscheled, er häigi d Woored allwääg mit em Güllegorn gässe.
Und gchrampft hed er. In aller Herrgottsfrüeiji isch er alben im Büüro gsii und hed im Züügs ummerumpuused. Er hed syyni Mitarbeiter – d Frauen und d Manne – in der Geegend ummegstöikt, ass die am Schluss nümme gwüsst häi, won ene der Chopf stoot. Er hed enen äis um s ander Mool dütlig gsäit, woo der Baartli der Moscht hoolt. Wenn s nit gyyged hed, wien äär hed welle, hed er iine ghöörig d Hüener yydoo. Me syygi denn doo nit inere gschützten Aastalt. Sii syyge zum Schaffen aagstellt und nit zum Ummeblagööre. Das häi natüürlig nit alli gäärn ghöört und häi afo ummemuule.
Der Umgangsdoon syygi schone chlyy e militärische gsii. Schliesslig syg me nit im Chrieg, hed äine gmäint. Au wenn emool öppis vercheert uusechoo syygi, hätt me daas au aaständig chönne sääge. Me syygi vor aller Wält und mit Vergnüege lächerlig gmacht worde. Wenn s ganz struub cho syygi, häig äim der Chrampfer wüeschti Schlötterlig an Chopf bängled. Äin vo syyne beliebtischte Sprüch syygi gsii: Äär zäigi iine denn scho no, wie me miteme Blocher der Boode richtig spöönled.
S isch lang guet gange, bis halt au in däm Fall s Fass äinisch überloffen isch.
Uf äi Chlapf häi sii iim gchündet. Soo gieng daas nümme wytter. Esoo chönni me nit im Züügs ummecholderen und d Lüt behandle wie Dotteli. Der Chrampfer hed d Wält nümme verstanden und isch uusgraschted. Alli andere syy tschuld gsii. Äär häigi doch syy Aarpet immer rächt gmacht. Häigi gchrampft wiene Verruckte.
Wäär wäiss. Velicht hätt iim öpper müese sääge, ass schaffen eläi nit alles syygi. E chlyy mee Aastand und gueti Maniere ghööre halt au derzue.

chüschele – tuscheln
rumpuuse – rumoren